Μετά την Ινδία, η Νέα Ζηλανδία είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο που ψήφισε ομόφωνα νομοθεσία που δίνει το δικαίωμα στα ζευγάρια και τις γυναίκες που χάνουν το μωρό τους μετά από αποβολή ή τον τοκετό, να παίρνουν άδεια από την εργασία τους. Μια άδεια μετ’ αποδοχών που δεν είναι άδεια ασθένειας γιατί το πένθος μετά από μια τέτοια απώλεια δεν είναι ασθένεια, όπως δήλωσε η βουλευτής Τζίνι Άντερσεν που το εισηγήθηκε.
Η εισήγηση αυτή είναι πολύ σημαντική γιατί συμβάλλει στο να δει το φως και να αναγνωριστεί μια απώλεια που μένει συνήθως κρυφή και σιωπηλή. Παραγνωρίζεται η απώλεια και ο θρήνος των ζευγαριών που χάνουν το μωρό τους, ειδικά όταν αυτό συμβαίνει στο 1ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης όπου συχνά δεν έχει ανακοινωθεί καν.
Οι 3 μέρες δεν είναι ένας χρόνος επαρκής για να θεραπεύσει ένα σώμα, πόσο μάλλον μια ψυχή. Ωστόσο, είναι σημαντική η αναγνώριση της απώλειας και ο σεβασμός στον θρήνο που δίνεται μέσα από αυτήν την άδεια. Δίνεται χώρος για να μπορέσει να τιμήσει το ζευγάρι το μωρό του, να τιμήσει μια κοινωνία ένα εν δυνάμει νέο μέλος της που ήταν στο δρόμο αλλά δεν κατάφερε να έρθει στη ζωή. Όμως, έχει την ευαισθησία και τον πολιτισμό να το αναγνωρίζει στη ζωή των γονιών που το έχασαν ως «πρόσωπο» διευκολύνοντας με αυτόν τον τρόπο τον θρήνο τους και την προσαρμογή τους μετά από αυτή την απώλεια.
